Rozdział 12

SELENA

 Kiedy Demi zgodziła się na rozmowę z Niall'em. Kamień spadł mi z serca. Harry odetchnął głośno. Dobrze, że nie musieliśmy jej dłużej przekonywać. Bo nie wytrzymałabym i powiedziała prawdę. Ona się zgodziła.
- On zaraz będzie, poczekaj tu na niego. - powiedziałam i poklepałam Demi po ramieniu, jak by to miało w czymś pomóc.
- My nie będziemy przeszkadzać. Poczekamy na górze. - powiedział Harry. I tak szybko jak to wypowiedział, tak szybko złapał mnie za rękę biegnąc na górę, i zamykając drzwi.
- Widzisz zgodziła się, zależy jej na nim. - powiedział do mnie ze zwycięskim uśmiechem.
- Ona tylko chcę znać prawdę. - odpowiedziałam, chociaż w tym co powiedział Harry było trochę racji.
Podeszłam do okna, i mimo że była jakaś 23, okropnie padał deszcz. Przyzwyczaiłam się już do takiej pogody.
Z rozmyśleń wyrwał mnie głos Harry'ego.
- Czy myślisz o mnie? - podszedł do mnie i objął mnie w talii.
- Nie, nie myślę o tobie. - powiedziałam strącając jego ręce.
- Jest już późno, nie kładziesz się spać?- zapytał Harry.
- Ja.. nie wiem... - powiedziałam patrząc na swoje nogi. Nie chcę spać z nim, ale sama też się boję. Więc lepiej będzie jeżeli po prostu nie pójdę spać.
- Nie bój się mnie. - powiedział i rozłożył ręce, tak abym mogła podejść i się do niego przytulić.
Spojrzałam na niego dziwnym wzrokiem, po czym go ominęłam. I poszłam do łazienki, przebierając się w to
Krótkie spodenki i trochę dłuższa bluzka. Włosy spięłam w wysokiego kucyka. Po czym ruszyłam z powrotem do pokoju w którym był Harry.
Gdy go zobaczyłam zaczęłam się śmiać. Chłopak po prostu w samych bokserkach leżał sobie na łóżku.
- Chyba jesteś śmieszny. - powiedziałam przerywając na chwilę śmiech.
- Nie, jestem najbardziej w świecie poważny. - powiedział do mnie.
- Um, okej. Ponieważ to nie mój dom, i go nie znam. Możesz tu spać. - powiedziałam po namyśle.
- Na prawdę?! - zapytał nie wierząc mi.
- Na prawdę, ale tu.. - położyłam jakąś szmatę która wpadła mi w ręce.
- Jest moja połowa. Tu.. - pokazałam na drugą połowę łóżka.
- Twoja. Nie wolno Ci przekraczać mojej połowy, niczym. Żadną częścią ciała. A jak mnie tylko dotkniesz będziesz spał na podłodze. Rozumiesz? - wrzasnęłam.


DEMI
Gdy Selena wraz z Harry'm poszła na górę, ja siedziałam na kanapie i czekałam aż w drzwiach zobaczę Niall'a. Szczerze to nie wierzę ani Selenie, ani Harry'emu. Wiem i pamiętam co widziałam, mnie nie jest tak łatwo oszukać, nie jestem taka. Gdy usłyszałam, że drzwi wejściowe się otwierają, szybko wstałam i przesunęłam się na sam koniec kanapy z nadzieją, że Niall nie usiądzie koło mnie, jednak myliłam się. Chłopak szybko usiadł koło mnie i mocno złapał mnie z dłonie.
- Demi, uwierz! Nie zgwałciłem Cie, uwierz mi, proszę...-powiedział i zaczął płakać, ja tylko spuściłam głowę i sama zaczęłam płakać.
- Człowieku, nie jestem głupia! Pamiętam swoje! - krzyknęłam i zaczęłam próbować wyrwać swoje dłonie jednak nie udało mi się. Zaczęłam jeszcze bardziej płakać.
- Demi, uwierz mi...proszę. Gdybym był winny nie pszyszedł bym teraz tu do Ciebie. - powiedział chłopak, a ja delkatnie podniosłam głowę i spojrzałam w jego czerwone oczy. Spojrzałam się w bok i spojrzałam na Selenę, która patrzyła na mnie, a po chwili wział ją Harry i poszli w kierunku sypialni mojego ojca.
- Niall próbuję Ci uwierzyć, ale nie mogę. - powiedziałam cicho i spojrzałam znów w oczy blondyna, który nadchylił się nade mną.
- Proszę, Demi.- powedział i odgarnął kosmyk moich włosów za ucho. Jednak ja szybko oddaliłam głowę i sama ruchem głowy poprawiłam swoje włosy.
- Demi...- powiedział Niall puszczając moje dłonie i siadając na kanapie, odsuwając się ode mnie.
- Niall, wierzę tobie, naprawdę wierzę. - powiedziałam przybliżając się do chłopaka i z wachaniem przytulając się do niego.
- Skarbie, teraz zawsze będe przy tobie, będe z tobą zawsze, nie pozwolę aby ktoś Cię skrzywdził, obiecuję. - powiedział chłopak całując mnie w czoło.
- Niall, brzuch mnie boli...



Mamy już 12 rozdział! Przepraszam, że tak długo nie dodawałyśmy rozdziałów, ale nie miałyśmy czasu! Jest nauka, dużo zadanej pracy domowej, a ja muszę się uczyć i poprawiać moje cudowne ocenki, które są cudowne! Dobra, teraz rozdziały będziemy próbować dodawać dwa dni po obiecującej liczbie komentarzy! Pozdrawiam, Marta! xx

30 komentarzy-następny rozdział

MACIE PYTANIA DO BOHATERÓW? JEŚLI TAK, ZAPRASZAM: http://ask.fm/ICantLetHimGo